Андонян Арам — различия между версиями

Материал из Энциклопедия фонда «Хайазг»
Перейти к: навигация, поиск
м (1 версий)
(→‎Сочинения)
 
(не показаны 23 промежуточные версии 8 участников)
Строка 1: Строка 1:
−
{{persont|ID=149|dcreate=25.04.2006|dmodify=16.11.2006 14:56:33}}
+
{{Персона
 +
| name-ru-main  = Андонян Арам 
 +
| name-ru-01    =Антонян Арам
 +
| name-ru-02    =
 +
| name-ru-03    =
 +
| name-lat = Aram Andonyan
 +
| name-en      = Antonian Aram
 +
| name-am      = Արամ Անտոնեան
 +
| name-fr      =
 +
| состояние текста    = 7
 +
| состояние поиска    = 7
 +
| состояние тэгов      = 7
 +
| состояние ссылок    = 7
 +
| флаг чистовик        = 7
 +
| автокартинки        =
 +
| портрет              =Арам Андонян55.jpg
 +
| дата рождения        = 01.09.1875
 +
| место рождения      = Пейоглу, Константинополь
 +
| дата смерти          =23.12.1951
 +
| место смерти        = Париж, Франция
 +
| место деятельности  =
 +
| краткая информация = Историк, художник, издатель
 +
| тэг01 = геноцидовед
 +
| тэг02 =
 +
| тэг03 =
 +
| тэг04 =
 +
| тэг05 =
 +
}}{{Медали}}
  
 +
=Биография=
 +
Родился в 1875 году.
  
−
Антонян Арам
+
Окончил армянские и французские училища на родине, в Константинополе.
  
−
Antonian Aram
+
Издавал и редактировал в Константинополе ряд журналов, сам же художественно оформлял их.
  
 +
В 1913 г. - после Балканских войн опубликовал труд «История Балканских войн». В 1914 г. - назначен османским правительством цензором переписки на армянском языке однако был вскоре обвинен в том, что не соблюдал тайны, передавал некоторые сведения патриаршеству Константинополя.
  
 +
В 1915 г. - в группе армянской интеллигенции был выслан из Константинополя. <ref><small>Оказавшись в ссылке в Алеппо сумел получить от секретаря ведомства, осуществлявшего депортацию армян Наим бея, ряд официальных государственных документов, которые затем были опубликованы им в книгах «В те черные дни» и «Воспоминания Наим бея». Эти документы были использованы как во время судебного процесса над лидерами младотурок, так и в ходе судебного процесса над [[Тейлерян Согомон|С. Тейлеряном]]. Событиям 1915 посвящены также воспоминания Антонян «По пути в ссылку».</small></ref>
  
−
АНТОНЯН Арам (1875-1951), армянский публицист, историк, художник. Окончил арм. и франц, училища на  родине,  в  Константинополе.  Издавал и редактировал в Константинополе ряд журналов, сам же художественно оформлял их. После Балканских войн опубликовал труд <История Балканских войн> (1913). В авг. 1914 был назначен осм. пр-вом цензором переписки на арм. яз.. однако был вскоре обвинен в том. что не соблюдал тайны, передавал некоторые сведения патриаршеству Константинополя В 1915 в группе арм. интеллигенции был выслан из Константинополя. Оказавшись в ссылке в Алеппо, А. сумел получить от секретаря ведомства, осуществлявшего депортацию армян. Наим бея ряд офиц. гос. док-тов, которые  затем были опубликованы им в книгах <В те черные дни> и <Воспоминания Наим бея> (1920. на франц.. и англ. яз.). Приведенные А. док-ты. достоверность к-рых подтверждена спец. комиссией, убедительно свидетельствуют о запланированном и организованном характере осуществленного младотур. пр-вом геноцида армян. Эти док-ты были использова ны как во время судебного процесса над лидерами младотурок, так и в ходе судебного процесса над С Тейлеряном. Событиям 1915 посвящены также воспоминания А. <По пути в ссылку> (1920). С 1920 жил в Париже, являлся (до Лозаннской конференции 1923) заведующим архивом Арм. нац. делегации, а затем выполнял обязанности личного секретаря Г. Норатункяна. В 1928 был назначен директором библиотеки Нубарян (Париж). В годы второй мировой войны, когда Париж был оккупирован фашистами. А. сумел спасти хранившиеся в библиотеке ценные рукописи, книги, проч. культурные ценности.
+
С 1920 г. жил в Париже, являлся<ref>до Лозаннской конференции 1923 г.</ref> заведующим архивом [[Армянская национальная делегация в Париже|Армянской национальной делегации]], а затем выполнял обязанности личного секретаря [[Норатункян Г.|Г. Норатункяна]]. В 1928 г. назначен директором [[Библиотека Нубарян (Париж)|библиотеки Нубарян]] (Париж). В годы второй мировой войны, когда Париж был оккупирован фашистами, сумел спасти хранившиеся в библиотеке ценные рукописи, книги, прочие культурные ценности.
  
−
Соч.: The Memoirs of Nairn Bey. Turkish official documents relating to the deportations and massacres of Armenians, L., 1920.
+
==Сочинения==
 +
*Thе Mеmоirs оf Nаim Bеу. Turkish оffiсiаl dосumеnts rеlаting tо thе dероrtаtiоns аnd mаssасrеs оf Аrmеniаns. Соmрilеd bу Аrаm Аndоniаn, L., 1920. Книга выдержала несколько изданий на армянском, французском и английском языках.
 +
*Арам Антонян. "Большое преступление: последняя армянская резня и Талеат-паша". Бостон. 1921. Книга написана на западно-армянском языке и содержит множество ценных документов, фотографий и свидетельств о геноциде армянского населения Османской империи.
  
−
Е. Гаспарян
+
* Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1907, 176 էջ:
−
Армянский вопрос. Ереван 1991. Под ред. К.С. Худавердяна.
+
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1909, 128 էջ:
 +
* Ճշմարտութիւնը, Կ. Պոլիս, 1909, 60 էջ:
 +
* Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1910, 240 էջ:
 +
* Կաւէ արձաններ, Կ. Պոլիս, 1910, 80 էջ:
 +
* Շիրվանզադէ (կենսագրական նոթեր իր գրական գործունէութեան յոբելեանին առթիւ), Կ. Պոլիս, 1911, 48 էջ:
 +
* Գանձարան (բարձրագոյն դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1912, 504 էջ:
 +
* Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Ա, Կ. Պոլիս, 1912, էջ 1-192:
 +
* Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Բ, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 193-368:
 +
* Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Գ, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 369-536:
 +
* Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Դ, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 537-752:
 +
* Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Ե, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 753-1040:
 +
* Այն սեւ օրերուն… (պատկերներ), Պոսթըն, 1919, 204 էջ:
 +
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, միջին դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1919, 224 էջ:
 +
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1919, 144 էջ:
 +
* Գանձարան (բարձրագոյն դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1920, 472 էջ։
 +
* Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Պոսթըն, 1921, 308 էջ:
 +
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, միջին դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1925, 224 էջ:
 +
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1926, 144 էջ:
 +
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, միջին դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1934, 288 էջ:
 +
* Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1936, 192 էջ:
 +
* Ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, Պէյրութ, 1940, 432 էջ:
 +
* Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացք, Գ եւ Դ տարի), Իսթանպուլ, 1950, 288 էջ:
 +
* Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Պէյրութ, 1965, 224 էջ:
 +
* Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացքի համար), Իսթանպուլ, 1969, 240 էջ:
 +
* Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Պէյրութ, 1977, 300 էջ:
 +
* Այն սեւ օրերուն… (պատկերներ), Պէյրութ, 1985, 204 էջ:
 +
* Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Երեւան, 1990, 304 էջ:
  
 +
==Изображения==
 +
<gallery>
 +
Изображение:Арам Андонян1.jpg
 +
Изображение:Арам Андонян.jpg
 +
Изображение:Арам Андонян2.jpg
 +
Файл:Арам Антонян77.jpg
 +
</gallery>
  
−
 
+
=Библиография=
−
Title:    Literary Responses to Catastrophe: A Comparison of the Armenian and the Jewish Experience
+
*Гаспарян Е. Армянский вопрос / Под ред. К.С. Худавердяна. Ер., 1991
−
Contents:  Zapel Esayan, Suren Partevian, Aram Antonian, and Hakob Oshakan
+
*[http://www.armenianhouse.org/kirakosyan/youngturks-ru/annotation.html Джон Киракосян. МЛАДОТУРКИ ПЕРЕД СУДОМ ИСТОРИИ]
−
Author:  Rubina Peroomian
+
*[http://artsakhwebcom.livejournal.com/1035.html Арцахвебкомбат]
−
Subject: 
+
*[http://www.hunchak.org.au/aboutus/lestweforget_aram_antonian.html Aram Antonian / Social Democrat Hunchakian Party]
−
History / Genocide / Studies
+
*[http://www.arasyayincilik.com/store/Getron_listCategoriesAndProducts.asp?idCategory=48&ParentCatId=4 Aras Yayıncılık] (тур.)
−
Genocide / Studies
+
==Сноски==
−
Genocide / Jewish Holocaust
+
<references />
−
Genocide / Literature
+
[[Категория:Издатели]]
−
Literature / Genocide
+
[[Категория:Историки]]
−
Literature / Criticism
+
[[Категория:Редакторы]]
−
Literature / History
+
[[Категория:Художники]]
−
Publisher:    Scholars Press
 
−
Date / City:    1993 / Atlanta
 
−
Language(s):    English
 
−
Pages:    238
 
−
Cover:    Paperback
 
−
Size:  6" x 9"
 
−
ISBN #    1-55540-895-8
 
−
 
 
−
 
 
−
Aram Antonian  Арам Антонян
 
−
(1875 - 1951)
 
−
 
 
−
Aram Antonian was born and educated in Constantinople. An active and hard working young man, he was able to rise directly to the forefront of the literary milieu. He edited satirical and literary periodicals, he also authored articles, and short stories portraying life in the capital, he criticised social ills and made political inquiry of the Armenian plight in the Ottoman Empire.  
 
−
 
 
−
An activist in the S. D. Hunchakian party, he had served time in prison for participating in a political rally. Thus, as an undesirable, on the evening of April 11, 1915 (April 24 by the new Armenian calendar), he was among the first group to be arrested in Constantinople, along with hundreds of Armenian political leaders and intellectuals - poets, writers, teachers, publishers and journalists, artists and musicians - and sent to the deserts of the Ottoman Empire for extermination.
 
−
 
 
−
In route to the desert, Antonian fell from an open vehicle loaded with prisoners and broke his leg. The accident saved his life, for he was left behind to die while the others were taken away and shot. After his fortunate escape, Antonian spent nine months wandering in the mountains, hiding from the gendarmes and government officials to evade capture. With all roads to freedom blocked to him, he had no choice but to join deportees on a death march toward Der-el-Zor in Syria. The roads he travelled on foot, were covered with bodies of the murdered and mutilated, and the victims of disease, famine, and thirst.  
 
−
 
 
−
Antonian stayed with the deportees in a concentration camp around the town of Meskeneh in the desert, near the shores of the Euphrates River, not far from Aleppo. He came to realise how the continuous physical and emotional hardship strips the victims of their ability to endure cold, heat, starvation, disease, degradation, humiliation. Taking advantage of the confusion caused by the dismissal of the camp director, Antonian escaped a second time, and fled to Aleppo.  
 
−
 
−
Until the end of the World War I, he was on the run to dodge imminent arrest. He spent time in Aleppo, Damascus, and Beirut, always haunted by his memories of death and destruction. When the English army entered Aleppo and the Turks tumultuously withdrew, Antonian found the peace of mind to resume his profession as a writer and transform the unique experience he had survived into the universal world of language.
 
−
 
 
−
He wrote his recollections of the nation’s agony, revised and clarified the episodes he had scribbled hastily as he watched them happen in the concentration camps, and tried to retrieve history “by interviewing those survivors who could still remember the unspeakable horrors of the past five years. ...Thousands of women and men came to me. They spoke; they wrote down [their stories], and no one’s ordeal resembled that of another.” Antonian believed that he owed it to the Armenian nation to commit his experience to writing. For the sake of history, the truth had to be salvaged from oblivion, but the task was overwhelming. His own first-hand encounters and the eyewitness accounts confided to him by survivors were added to by a unique source, the memoirs of Naim Bey, chief secretary to the committee in charge of deportees in Aleppo.  
 
−
 
 
−
Antonian met him in 1916 in Meskeneh, where Naim Bey had been sent to carry out the extermination of the surviving deportees. After the war, in 1918, they met again. The former government official provided Antonian with documents, telegrams, deportation and execution orders, his own accounts of the slaughters at Ras-ul-Ain and Der-el-Zor, and his interpretations and analysis of the Young Turk policies.
 
−
 
 
−
In 1919, Antonian in Paris, translated all the document into Armenian and compiled them in 'Mets Vochire'1 (The Great Crime), published in 1921 in Boston. Antonian believed that only by reading the actual letters and telegrams that contained the government’s detailed orders could one comprehend the full scope and reality of the atrocities taken against the Armenian people. Thus the Great Crime projects an accurate picture of the annihilation of those Armenian deportees who had survived the death march. It exposes the liquidation of entire concentration camps for the intend of making room for new arrivals.
 
−
 
 
−
Also written in 1919, 'Ain Sev Oreroun' (In Those Dark Days), Antonian comprised six short stories about Armenian deportees during the death marches and in the concentration camps. Antonian did not shy away from unconventional imagery. Unlike his contemporaries, he refused to be constrained by the acceptable conventions of literary idioms.
 
−
 
 
−
In 1951, Aram Antonian died in Paris. He will always be remembered as the great historian that he was.
 
−
http://www.hunchak.org.au/aboutus/lestweforget_aram_antonian.html
 

Текущая версия на 22:59, 28 сентября 2023

Дополните информацию о персоне
Андонян Арам
Antonian Aram
Арам Андонян55.jpg
Другие имена: Антонян Арам
Латиницей: Aram Andonyan
На английском: Antonian Aram
На армянском: Արամ Անտոնեան
Дата рождения: 01.09.1875
Место рождения: Пейоглу, Константинополь
Дата смерти: 23.12.1951
Место смерти: Париж, Франция
Краткая информация:
Историк, художник, издатель

Биография

Родился в 1875 году.

Окончил армянские и французские училища на родине, в Константинополе.

Издавал и редактировал в Константинополе ряд журналов, сам же художественно оформлял их.

В 1913 г. - после Балканских войн опубликовал труд «История Балканских войн». В 1914 г. - назначен османским правительством цензором переписки на армянском языке однако был вскоре обвинен в том, что не соблюдал тайны, передавал некоторые сведения патриаршеству Константинополя.

В 1915 г. - в группе армянской интеллигенции был выслан из Константинополя. [1]

С 1920 г. жил в Париже, являлся[2] заведующим архивом Армянской национальной делегации, а затем выполнял обязанности личного секретаря Г. Норатункяна. В 1928 г. назначен директором библиотеки Нубарян (Париж). В годы второй мировой войны, когда Париж был оккупирован фашистами, сумел спасти хранившиеся в библиотеке ценные рукописи, книги, прочие культурные ценности.

Сочинения

  • Thе Mеmоirs оf Nаim Bеу. Turkish оffiсiаl dосumеnts rеlаting tо thе dероrtаtiоns аnd mаssасrеs оf Аrmеniаns. Соmрilеd bу Аrаm Аndоniаn, L., 1920. Книга выдержала несколько изданий на армянском, французском и английском языках.
  • Арам Антонян. "Большое преступление: последняя армянская резня и Талеат-паша". Бостон. 1921. Книга написана на западно-армянском языке и содержит множество ценных документов, фотографий и свидетельств о геноциде армянского населения Османской империи.
  • Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1907, 176 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1909, 128 էջ:
  • Ճշմարտութիւնը, Կ. Պոլիս, 1909, 60 էջ:
  • Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1910, 240 էջ:
  • Կաւէ արձաններ, Կ. Պոլիս, 1910, 80 էջ:
  • Շիրվանզադէ (կենսագրական նոթեր իր գրական գործունէութեան յոբելեանին առթիւ), Կ. Պոլիս, 1911, 48 էջ:
  • Գանձարան (բարձրագոյն դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1912, 504 էջ:
  • Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Ա, Կ. Պոլիս, 1912, էջ 1-192:
  • Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Բ, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 193-368:
  • Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Գ, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 369-536:
  • Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Դ, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 537-752:
  • Պատկերազարդ ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, հատ. Ե, Կ. Պոլիս, 1913, էջ 753-1040:
  • Այն սեւ օրերուն… (պատկերներ), Պոսթըն, 1919, 204 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, միջին դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1919, 224 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1919, 144 էջ:
  • Գանձարան (բարձրագոյն դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1920, 472 էջ։
  • Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Պոսթըն, 1921, 308 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, միջին դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1925, 224 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1926, 144 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, միջին դասընթացք), Կ. Պոլիս, 1934, 288 էջ:
  • Գանձարան (ընթերցանութեան գիրք, տարրական դասընթացքի համար), Կ. Պոլիս, 1936, 192 էջ:
  • Ընդարձակ պատմութիւն Պալքանեան պատերազմին, Պէյրութ, 1940, 432 էջ:
  • Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացք, Գ եւ Դ տարի), Իսթանպուլ, 1950, 288 էջ:
  • Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Պէյրութ, 1965, 224 էջ:
  • Գանձարան բարոյական դաստիարակութեան (ընթերցանութեան գիրք: Միջին դասընթացքի համար), Իսթանպուլ, 1969, 240 էջ:
  • Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Պէյրութ, 1977, 300 էջ:
  • Այն սեւ օրերուն… (պատկերներ), Պէյրութ, 1985, 204 էջ:
  • Մեծ ոճիրը (հայկական վերջին կոտորածները եւ Թալէադ փաշա), Երեւան, 1990, 304 էջ:

Изображения

  • Арам Андонян1.jpg
  • Арам Андонян.jpg
  • Арам Андонян2.jpg
  • Арам Антонян77.jpg

Библиография

Сноски

  1. ↑ Оказавшись в ссылке в Алеппо сумел получить от секретаря ведомства, осуществлявшего депортацию армян Наим бея, ряд официальных государственных документов, которые затем были опубликованы им в книгах «В те черные дни» и «Воспоминания Наим бея». Эти документы были использованы как во время судебного процесса над лидерами младотурок, так и в ходе судебного процесса над С. Тейлеряном. Событиям 1915 посвящены также воспоминания Антонян «По пути в ссылку».
  2. ↑ до Лозаннской конференции 1923 г.
Источник — «http://ru.hayazg.info/index.php?title=Андонян_Арам&oldid=494294»